De glans is er vanaf.....

Zondag 03 april 2016

07.00 uur Ben ik al wakker geworden. De wekker hebben we om 09.00 uur gezet want vandaag gaan we pas om 09.30 uur naar het ontbijt.

Alleen de gedachten al toen we dat gisteren hebben afgesproken deed mij al zweten. Volop protesten in OCD land, spandoeken, leuze en al het andere wat je maar kan bedenken als men in protest komt.

Protest !!

Chris wil langer blijven liggen, is natuurlijk prima want gisteren was het 08.00 uur stipt.

Ik ga naar het toilet om vervolgens weer terug naar bed te gaan, om nog even de luikjes dicht doen. Het eerste half uur valt zwaar tegen want de OCD'tjes protesteren hevig. In mijn gedachten speelt het idee, of eigenlijk vinden de OCD'tjes het wel een goed plan dat ik zelf wel eerst even alleen naar het ontbijt kan en dan weer terug naar de kamer om vervolgens om 09.30 uur terug te gaan als Chris gaat ontbijten en ik zelf dan alleen een kop koffie pak. Er worden mooie beloftes gedaan aan mezelf, de ene excuses naar de andere wordt bedacht om toch eerder naar beneden te gaan. Waar dat paradijselijke ontbijtbuffet in alle rust staat te wachten.Ik dwing mezelf tot andere gedachten en gelukkig heb ik het onder controle en weet het protest van de OCD'tjes met compromis te laten rusten.

OCD'tjes in dromenland

Het is nog een goed uur vol te houden met de luiken dicht maar dan gaan de radertjes weer draaien.

Op volle toeren

Even voor 09.00 uur zijn we allebei wakker en gaan we ons gereed maken voor het ontbijt.
Trouw volg ik mijn ritueel, OCD bijna weer helemaal blij want er zit toch een kleine achterdocht. En dat hoort erbij, een goeie OCD heeft een gezonde dosis achterdocht, wantrouwen, het ''ja maar'' zinnetje en natuurlijk ''wat als''. Maar zo sterk als ik ben krijg ik dit natuurlijk onder controle zonder dat mijn muil op half zeven hang. We stappen gezellig in de lift om vervolgens.........

Mijn OCD vriendjes te laten exploderen.

Complete chaos, alle alarmbellen gaan af op het moment dat de lift langzaam de begane grond naderd waar het restaurant zit. Vanuit de lift kan je namelijk gelijk het restaurant in kijken en ik ben niet geamuseerd met wat ik zie.

Een vol en afgeladen restaurant met rijen voor het buffeteiland, koffie en saptafels.
Overvolle tafels, sommige staan nog vol met lege borden, glazen, bekers en vies bestek.
Op dat moment zie ik ook geen mensen meer, maar Hyena's en Gieren.

Gelukkig heb ik binnen enkele seconden de controle weer terug over mijn gedachten. Waardoor mijn muil niet op half zeven maar op half negen hangt, dus mijn mondhoekjes wijzen een klein beetje maar pijnlijk omhoog, bijna een glimlach dus.

Chris kan de weersvoorspelling aflezen op mijn gezicht......zware storm dus.
Zelfs de Grumpy Cat kijkt vrolijker.
Natuurlijk kan hij er wel om lachen want hij kent mij langer dan vandaag.
Als eerst wordt er dan ook door Chris gezegd.....''Ik zag je muil al gaan''
Mijn positieve gedachten proberen de irritaties en prikkels te laten gaan.

Gelukkig is er aan de rand van het pad een tafeltje vrij, Chris haalt twee jus d'orange en zet ze op tafel. Zo nu kunnen we gaan aansluiten dit tafeltje is BEZET.

Ik blijf mijn irritaties en zenuwen de baas, zelfs als er een lompe koe van achter op mijn slipper sta als ik net wil gaan lopen om verder te komen bij het buffet.
Mijn hersenen draaien op volle toeren want nu sta ik op scherp. Alles kan ik zien, horen en ruiken. Het lijkt wel of al mijn zintuigen ineens 1000x sterker zijn afgesteld.
De vragen die worden gesteld door andere gasten of dingen die ik ze hoor zeggen beantwoord ik allemaal zelf al in mijn gedachten want hard op kan ik deze niet uiten. Geheid dat er dan een vuist op mijn bakkus wordt gemoffeld.
Voor de mensen die mij kennen, hetzelfde effect als ik tv aan het kijken ben....leeeeeuuuk.

*= mijn gedachten

''Er zijn geen borden, er zijn geen borden meer'' hoor ik achter mij hardop fluisteren door een dame met een lijk bleek gezicht (zelfs een lijk heeft meer kleur*), nog magerder dan een skelet (vergeleken met haar heeft een skelet overgewicht*) met een badjas aan waarvan de kleur totaal verschoten is en de rafels erbij hangen.(wassie zeker aan de rivier gedaan op de plek waar Dupont het afvalwater dumpt*) het haar (vergeten uit te spoelen na de olijfolie shampoo*) STOP STOP STOP
Dit is even een voorbeeldje van hoe het dan kan gaan.
Met de uiteindelijke gedachten, '' die borden staan gewoon onder het buffet dom wijf*'' zijn ze werkelijk zo bang dat ze niks te vreten krijgen? Hongeren we uit ofzo?

Helaas heb ik niet echt mijn koppie erbij kunnen houden.
Alles ben ik systematisch in mijn hoofd aan het verbeteren.
Bij ons tafeltje terug gekomen met een bord signaleer ik dat er toch het eea vergeten is als ik een foto wil maken. Door de irritatie en het idee dat ik weer terug moet die klote rij in laat ik mijn telefoon met het scherm heerlijk in de sompige roerei pleuren, geweldig het drama is compleet.

Onvolledig ontbijt

Gelukkig is er mijn reddende engel.
Chris loop speciaal voor mij nog even naar het buffet om de ontbrekende schakels te pakken.
Als eenmaal die eerste slok koffie en een heerlijke vette hap van het spek,kaas en toast naar binnen is gewerkt komt er een rust. Even genieten weer van al dat lekkers.
De kwaliteit van het eten is dan ook weer echt toppie hoor, maakt veel goed.
Kletsend en lachend natuurlijk bespreken we het eea.
''Het is wel een beetje mijn schuld dat jij zo geïrriteerd bent'' zegt Chris.
Tja.......het valt niet mee om uit je comfortzone te stappen, maar het was me wel gelukt.
'' Helemaal niet'' antwoord ik terug. ''We hebben het samen besloten om later te gaan''

Al met al...het ontbijt heeft gewoon weer heerlijk gesmaakt. De kwaliteit van het eten is super goed en echt niks op aan te merken. Echter qua indeling, gastvriendelijk en efficiëntie mag Sanadome toch wel iets gaan aanpassen om het ontbijtbuffet te verbeteren. Zo lijkt het mij toch verstandig om net zoals bij het diner ook bij het ontbijt de gasten een keuze te geven tussen welke tijden ze ontbijt willen nemen. Bijvoorbeeld tussen 7.00 - 9.00 / 9.00 - 11.00. Zo doseer je drukte, krijg je meer tijd voor je gasten en de gasten hoeven niet te wachten of te worstelen om een tafeltje.

Om het ontbijt af te sluiten benoem ik het voor vandaag maar even tot Horrorbuffet.

Via de andere lift gaan we naar boven, ik maak even een panoramafotootje van de omgeving.
Klein beetje donker maar toch redelijk te zien.
Ook op de derde verdieping, waar onze kamer is maak ik er een.

Lobby, winkeltje, liften

Panorama beeld 3e verdieping

Zitje op e 3e verdieping richting de kamers

Van boven naar beneden kijkend naar de lobby

Vandaag is onze laatste dag in Sanadome.
De koffers gaan we langzaam maar zeker weer inpakken en keuvelen nog wat op de kamer.
Helaas is het buiten wat somberder en nat want het heeft vannacht geregend.

Ik zie dat er nog heel veel foto's staan die ik heb gemaakt binnen Sanadome Thermen.
Dus tijd voor een paar fotootjes van Sanadome, de baden enz. Niet alles staat erop, er zal dan nog genoeg overblijven om zelf eventueel te gaan ontdekken. Gewoon een kleine impressie.

Kamer sleutel gebruiken om de lift te bedienen.

Draaideur om richting thermen te gaan, polsbandje gebruiken

Eerst nog hierlangs

Ruimte met haardrogers enz.

Ruime kleedhokjes

Hoge lockers

Kleinere lockers

Redelijk diepe lockers

Genoeg lockers

De kleine lockers bij binnenkomst baden

Groot genoeg voor bril, telefoon, kobo enz.

Grote binnen bad

Binnenbad

Binnenbad

Buitenterrassen

Genoeg ligbedden

Het zoutbad

eetgelegenheid boven het binnenbad

Buitenbad met stoom, het was vroeg

Buiten bubbelbad

Watervalletje

Uitzicht vanuit het buitenbad

Op de achtergrond 2x 37 graden baden met en zonder bubbels

Hier hebben wij dus de afgelopen drie dagen rond gezworven, heerlijk.

De klok van 12.00 uur komt in de buurt.
Tijd om uit te checken, kamer verlaten, maar natuurlijk kan men dan nog tot 23.30 uur gebruik maken van de Thermen. De ruimtes en voorziening zijn prima om je daarna lekker op te frissen.

De afgelopen dagen hebben we natuurlijk het eea de revue laten passeren en hebben we deze ervaring vergeleken met de twee andere keren dat we bij Sanadome zijn geweest.
Alle drie de bezoeken totaal verschillend, beginners fouten hebben we nu wel inmiddels onder de knie. De twee nachten en dinerbuffet zijn ook prima ervaren.
Het is zeker wel weer voor herhaling vatbaar echter zijn er wel wat dingetjes om te melden bij de check out. Die paar kleine rot dingetjes die ons eventueel doen besluiten om ons volgende bezoekje aan een Spa of welness hotel toch ergens anders door te brengen.

Bij het uitchecken melden we onze puntjes. Natuurlijk wordt het opgenomen, ze gaan er wat aan doen bij Sanadome. Alles om de gasten het zo goed mogelijk naar de zin te maken.

Klagen over dit weekend zal ik zeker niet doen want samen hebben we gewoon hartstikke goed gehad, lekker gegeten en gedronken en vooral ontspannen.
Zijn er verbeter punten voor Sanadome, Jazeker wel.
Die ene glimlach, even goedemorgen,middag of avond zeggen. Kan u het vinden?
Veel van dit soort kleine dingetjes meld ik dan ook bij de receptionist.

Als ik het mag samenvatten:

Sanadome.......de glans is er vanaf.....begin met poetsen.

En zo komt deze blog ten einde.

Iedereen weer bedankt voor het lezen en de reacties.

Tot de volgende blog.

Matthew & Chris

Maar toch irriteert dat gewoon

zaterdag 03 april 2016

07.00 uur de wekker gaat....

De wekker gaat? Jazeker...bij mij wel.

Mogelijk dat het weer een van mijn OCD, fetish of andere afwijkingen is maar ik vind het heerlijk om lekker vroeg aan het ontbijt te zitten. Alles staat dan mooi vol, recht, mooi gedekt en onaangetast. Zeg maar dat het ontbijt, in dit geval het buffet nog maagd is.

Chris wordt natuurlijk later door mij wakker gemaakt want die kan met 2 min. klaar zijn.

Ik niet, hoewel ik weet dat je lekker in je badjas beneden aan het ontbijt kan aanschuiven. Rennen, springen en juichen mijn OCD celletjes in mijn hoofd. Met als resultaat, netjes gekapt, t-shirtje aan, deo'tje, nette (hahaha) jogging broek aan, bekkie geschrobd, een walm van eau de toilette en de badjas eroverheen naar beneden schrijden voor het ontbijtbuffet.

Eenmaal beneden gekomen worden al mijn OCD vriendjes heerlijk gestreeld, wat ziet het er weer schitterend en heerlijk uit. Uitstekend verzorgt allemaal.

Ik heb een poging gedaan om subtiel een foto te maken, niet helemaal geweldig maar ze kunnen al wel een kleine indruk geven. Alvast excuses voor de mindere kwaliteit.

Chris verzorgt vast de Jus d'orange en ik pak voor mezelf een kop koffie.

We nemen plaats in een gezellig hoekje. Koffie en Jus neergezet en nu bord met eten halen.

Schrijdend loop ik langs het ontbijtbuffet en laat mijn zintuigen (OCD celletjes) tintelen van alle mooi opgemaakte schalen, borden en aankleding. Ik waan mezelf in het strak gestructureerde paradijs van het perfecte ontbijtbuffet.....zalig wat een rust.

Chris heeft al twee toast voor mij in de toaster gedaan en zelf begin ik mijn bord vol te laden met spek, kaas, roerei en worstje. Wat een genot om die strak gepoetste, glimmende deksels op te tillen om vervolgens die heerlijke producten op te scheppen.

In een mooi opgemaakt mandje liggen heerlijke gebruinde croissantjes te glimlachen om eruit gepakt te worden door mij. Even verderop laat ik elegant de zelfgemaakte aardbeienjam in een cupje druipen. Zo en dan nu terug op de plaats.

We genieten van het ontbijt, natuurlijk nog even een fotootje plaatsen op Facebook.

Vandaag zijn we twaalf jaar getrouwd dus ook dat wordt gepost.

Al het lekkers laat ons prima smaken, heerlijk relaxed zitten in ons hoekje, nemen alle felicitaties die we binnen krijgen in ontvangst en dan wordt het tijd voor de tweede ronde.

Ik laat me verlijden door heerlijke vruchten kwark en gooi er nog een schep muesli bovenop. Er liggen nog steeds een paar croissantjes te lachen en die neem ik ook maar mee want ik heb nog wat van die heerlijke Jam. De koffiemok wordt gevuld klaar om verder te genieten.

Chris heeft zich weer laten verleiden door de wafels, pannenkoeken en neemt ook nog een Jus d'orange voor ons beide mee.

Na drie kwartier vinden we het wel weer genoeg en verlaten het kleine paradijs om terug te gaan naar de kamer. Gelukkig wordt ik snel getroost door de gedachten dat we morgenochtend hier weer zitten.

Op de kamer gekomen hangen we eerst even het boortje niet storen aan de deur want we zijn heerlijk lam en gaan heerlijk onderuit luieren op bed met het TV'tje aan. De oogjes vallen zo af en toe dicht.

Uiteindelijk vinden het wel weer genoeg geluierd.

Als ik naar buiten kijk is het weer een beetje somber, maar ach dat scheelt niks, mogelijk gaat dat wel weer bij trekken als het maar droog blijft.

Even een heerlijke douche, zwembroekkies, badjassies en slippertjes aan en hop naar de Thermen om daar verder te gaan met relaxen en luieren.

Klein beetje somber

Tot laat in de middag doen allemaal dutjes in verschillende baden en op verschillende plekjes. De lunch hebben we niet nodig want we zitten lekker volgestouwd door het ontbijt. Kostelijk worden we zo af en toe vermaakt met het mensen kijken en dan stiekem luistervinken van de gesprekken die ze met elkaar maken. Zo grappig om te horen.

Het weer begint wat bij te trekken en zo af en toe verdwaald er een zonnestraal. Heerlijk om dan in het buitenbad te zitten. Je voelt je gezicht zachtjes prikkelen door die kleine zonnestraaltjes. Op ons gemak bespreken we deze ervaring samen en hebben eigenlijk, ondanks dat alles goed verloopt toch een paar opmerkingen op te melden. Zo erger ik mijzelf gruwelijk aan de medewerkers die rond lopen bij de baden enz. Er kan geen goedemorgen/middag/avond vanaf of zelfs gewoon een simpel hallo. Ook de uitstraling van IK MOET WEER is duidelijk af te lezen aan het gezicht.

Ik weet het....mag niet klagen...maar toch irriteert dat gewoon. 

Het ontvangst aan de balie gisteren bij inchecken was namelijk wel granadioos !!

Binnen gaan we weer verder dutten in het zoutbad die een heerlijke temperatuur heeft van 34 graden. Echter vind ik het toch iets te koud en te zout, hahahaha. We verlaten het zoutbad om vervolgens in het warmwaterbad zonder bubbels en wel met een temperatuur van 37 graden verder te dutten.

De ogen vallen echt goed dicht en soms schrik jezelf van je eigen gesnurk. Dit is echt zo'n lekker bad, thuis zal het bad afkoelen, maar deze niet hoor blijft op temperatuur. Het lijkt ons dan ook verstandig om even een ligbed te pakken en daar verder te suffen. 

Uiteindelijk is het alweer bijna 15.00 uur, koffie en theetijd. 

Tijd voor een lekker gebakje om ons 12 jarig huwelijk te vieren.

We nemen binnen plaats in het Breeze restaurant met uitkijk naar het buitenbad en terras.

Als dit alles weer verwerkt is vertrekken we naar onze kamer.

De kamer is achtergelaten met het kaartje op de deur graag opruimen aub. 

Zodra we de kamer binnen lopen zien we niet alleen de opgemaakte bedden maar ook dat er een presentje op het bed staat voor ons huwelijk.

Zodra ik het zie vraag ik dan ook meteen aan Chris wat hij geregeld heeft, maar die weet ook echt van niets en vraagt aan mij het zelfde.

Het is dus echt een spontane actie van Sanadome zelf. We hebben wel tijdens de telefonische boeking verteld dat we ons voor derde jaar op rij onze trouwdag kwamen vieren, maar niet specifiek benadrukt. En toch gaan we de opmerkingen die we hebben.....melden hahahaha.

We stappen onder de douche en kleden ons om want vanavond gaan we eten in Nijmegen.
Op de laptop heb ik gegoogled voor een restaurant en vond de Ribs Factory.
Nijmegen is een echte studenten stad dus vaak kan je er eten voor een prikkie.

We verlaten voor heel even Sanadome en met een kwartiertje staan we geparkeerd en wel bij de Waalkade in Nijmegen vlak bij het Holland Casino.

De Ribs Factory is er vlak naast, maar een paar deurtjes verder.
Omdat we boven de Waalkade staan geparkeerd lopen we eerst nog even via een fikse trap richting het restaurant. En maken we een paar foto's onderweg voor de blog.

Het zit ons mee.......maar wel met klein knikje...?

Het is eg druk binnen bij de Ribs factory en we zijn een beetje bezorgd of er wel plek is want we hebben natuurlijk niet gereserveerd. Eigenlijk was dat niet zo slim van ons.
Gelukkig is er een plekkie vrij gekomen voor twee personen dus gelijk plaats nemen maar.
Het ziet er allemaal goed uit en er is een gezellig sfeer.
De medewerkers lopen de benen onder de kont vandaan want het is gruwelijk druk. Om ons heen zien we al sommige mensen geïrriteerd weg lopen omdat er geen plaats is of dat het allemaal wat langer duurt hangen sommige smoeltjes minder vrolijk al tot op de tafel.
De menukaarten worden gebracht en een drankje wordt opgenomen.
Alleen al de menukaart geeft een vrolijk gevoel en trek in een lekker hapje.

De keuze is gemaakt en houden een medewerker van de bediening aan om onze bestelling door te geven. De beste jonge man schrijft de bestelling op een papiertje. En dat is het moment dat het fout gaat realiseren we ons later. Want de eerste medewerkster had een handig elektronisch apparaatje.

Onze vermoedens beginnen werkelijkheid te worden en om een lang verhaal kort te maken.......na ruim drie kwartier wachten is ons eten nog steeds niet gebracht.
Na een medewerkster aangesproken te hebben met de vraag waar onze bestelling blijft wordt het weer akelig stil. Op het kapot vallen van een paar volle glazen na. De medewerkers zijn echt goed aan het stressen en dat is redelijk goed merkbaar.

De beste dame waar wij aan vroegen over de bestelling laat zich niet meer zien.
Uiteindelijk komt er een andere mevrouw die gelijk begon met haar excuses aan te bieden en zegt dat het eten zo snel mogelijk eraan gaat komen er is iets fout gegaan met het opnemen van de bestelling.
De dame geeft ons een gratis drankje voor het ongemak.
Prima, fijn opgelost. We hebben de tijd hoewel de maagjes wel een klein beetje knorren.
Tja dan kan natuurlijk altijd gebeuren. Maar toch irriteert dat gewoon.
Uiteindelijk is het voor de bediening vervelender dan voor ons.
Vind het best wel jammer want het is echt een geweldig tentje.
Maar als het eten er aan komt...is het ook allemaal weer vergeten.

Het is en blijft nog steeds erg chaotisch in de tent en de controle over de situatie komt er dan ook niet bij de bediening. Het besluit wordt genomen om geen nagerecht te nemen. Als eerst hebben meer dan genoeg gegeten en ten tweede hebben we eigenlijk geen zin meer om te wachten
De rekening wordt gevraagd en er zijn inderdaad twee drankjes van de rekening afgehaald. Dan nog is het echt niet veel wat we mogen afrekenen en dan ook nog eens goed gegeten.
Ondanks de chaotische avond is het restaurant zeker wel aan te bevelen.

Het begint te schemeren als we terug lopen naar de auto om terug te keren naar Sanadome.
Lampjes gaan hier en daar aan, langzaam begint het uitgaansleven van Nijmegen te ontwaken.

Het is vrij druk op de parkeerplaats van Sanadome als we terug komen, maar een nieuw plekje is toch zo weer gevonden. Vrijdagochtend was het echt een stuk rustiger.
Ook hier bij Sanadome valt de avond wat natuurlijk weer een mooi plaatje oplevert.

Op de kamer aangekomen kleden we ons snel weer om, werk ik nog even aan deze blog en dan is het om 21.30 uur weer tijd om naar de thermen te gaan.
Nog even hoppen van het ene bad naar het andere bad, beetje luistervinken en bubbelen.
Hoe lekker het ook allemaal is toch zijn we het na een uurtje wel een beetje zat.
Om 22.30 uur lekker naar de kamer gegaan en onderuit hangen tv kijken.

Het was weer een prachtige dag en ook deze vloog weer voorbij.
Morgen weer heerlijk een ontbijtbuffet en verder relaxen.Voor 12.00 uur moeten we de kamer verlaten, maar mogen we nog tot 22.30 uur gebruik maken van de Thermen.
Dus gaan we voorlopig door in de relaxmodus.

Leuk dat u mijn blog weer heeft willen lezen.

Bedankt en tot morgen.